فرق گیتار الکتریک و بیس: راهنمای جامع برای مبتدیان

با کاوش در قلمروهای بیان موسیقی، ما اغلب نیاز به درک ابزارهای اساسی که ستون فقرات بسیاری از ژانرها را ایجاد می کنند، مواجه می شویم. در این چشم انداز، تمایز بین گیتار الکتریک و گیتار باس ( فرق گیتار الکتریک و بیس ) به عنوان یک حوزه دانش محوری برای علاقه مندانی که به دنبال افزایش درک موسیقایی خود هستند یا سفر خود را برای تسلط موسیقی آغاز می کنند، ظاهر می شود. تفاوت بین این دو ساز صرفاً در ویژگی‌های فیزیکی آنها نیست، بلکه به نقش‌های آن ها در ترکیب‌بندی‌ ها ، تفاوت‌های ظریف در صدایی که تولید می‌کنند، و سبک‌های نوازندگی منحصر به ‌فردی که می‌خواهند گسترش می‌یابد.

در این راهنمای جامع، ما به تاریخچه گیتارهای الکتریک و باس ، اندازه و ساختار آن ها، صداهای متمایز آنها و نقش اصلی آن ها در یک گروه موسیقی می پردازیم. هدف این مقاله با مقایسه تفاوت‌های آن‌ها در سبک‌های نوازندگی، تقویت و لوازم جانبی از جمله پدال‌ها افکت، نه تن ها برجسته کردن تفاوت‌های اساسی ( تفاوت گیتار بیس و الکتریک، فرق بین گیتار بیس و الکتریک ) است، بلکه به خوانندگان در تصمیم‌گیری آگاهانه کمک می‌کند. کدام ساز ممکن است با چیزی که علاقه دارند سازگارتر باشد. این که آیا شما به سمت قابلیت‌ های لید و ریتم ملودیک گیتار الکتریک و یا پایه و عمق ریتمیک ارائه شده توسط باس کشیده می‌شوید، درک فرق گیتار الکتریک و بیس اولین گام برای تقویت هنر شماست.

تاریخچه گیتار بیس

در دهه 1930، پل توتمارک از سیاتل، واشنگتن، اولین گیتار باس الکتریک مدرن را ساخت. این ساز برای نگهداشتن و نواختن به صورت افقی طراحی شده است که تفاوت قابل توجهی با سازهای زهی سنتی عمودی دارد . در دهه 1940، به ویژه در سال 1947، Bud Tutmarc شروع به فروش مدلی شبیه به “Fiddle 736” برای Serenader کرد و آشکارا آن را در کاتالوگ شماره 48 شرکت Heater Co تبلیغ کرد .

پیشرفت در تاریخ گیتار باس با لئو فندر و همکارش جورج فولرتون اتفاق افتاد. در سال 1951 آن ها Fender Precision Bass را معرفی کردند که اولین گیتار باس الکتریک تولید انبوه بود. این مدل استاندارد جدیدی را در صنعت موسیقی ایجاد کرد و در تجهیزات بسیاری از نوازندگان تبدیل شد . پیش از این، در دهه ‌های 1920 و 1930، جورج بوچمپ در تلاش بود تا گیتاری بسازد که بتواند صدای بلندتری تولید کند ، که منجر به ایجاد گیتار الکتریک و ویولن الکتریک شد. در همان دوره ، پل توتمارک گیتار باس را با تبدیل کنترباس به یک ساز افقی اختراع کرد و صدایی شبیه به گیتارهای بیس الکتریک امروزی ایجاد کرد . دهه 1950 با ساخت اولین گیتار باس الکتریک تجاری قابل دوام توسط لئو فندر، نقطه عطف مهمی بود. این مدل در سراسر قرن بیستم به طور گسترده در صحنه موسیقی مورد استفاده قرار گرفت و نماد لحظه ای محوری در تکامل آلات موسیقی بود .

تاریخچه گیتار الکتریک

پیدایش گیتار الکتریک به دلیل نیاز به تقویت صدای گیتار در گروه‌هایی بود که گیتارهای آکوستیک توسط سازهای دیگر مانند باس، درام و برنج خفه می‌شدند. این امر باعث شد تا نوازندگان به دنبال راه حل هایی در الکترونیک باشند. در حالی که تلاش‌ها برای ایجاد یک ساز با پیکاپ به اواخر قرن نوزدهم برمی‌گردد ، اولین گیتار الکتریک در اوایل دهه 1930 توسط جورج بوچمپ با کمک آدولف ریکن‌بکر برای شرکت سازهای زهی الکترو اختراع شد :

ورود گیتار الکتریک نشانگر تحولی انقلابی در صنعت موسیقی و فناوری صدا بود، انقلابی که تا به امروز ادامه دارد. با ظهور راک اند رول در دهه 1950، گیتار الکتریک به سرعت تبدیل به یکی از سازهای جدایی ناپذیر موسیقی شد و به یکی از رایج ترین و محبوب ترین سازهای تاریخ تبدیل شد .

در طول دهه‌های 1940 و 1950، هنگامی که محبوبیت سبک بلوز به آرامی از مناطق روستایی در جنوب به شهرهای شلوغ در مرکز و شمال ایالات متحده منتقل شد، گیتار تقویت ‌شده به انتخابی مناسب برای نوازندگان تبدیل شد تا در بارها و کلوپ ‌های پر سر و صدا شنیده شوند. از شهرهایی مانند شیکاگو در نتیجه، نوازندگان مشهوری مانند مادی واترز، المور جیمز و هاولین ولف این ساز را پذیرفتند و در عرض چند سال گیتار الکتریک نیز به یکی از سازهای اصلی بلوز تبدیل شد .

ویژگی گیتارهای الکتریک توانایی آنها در تبدیل ارتعاشات سیم ها به صدای تقویت شده از طریق تقویت کننده الکتریکی است. این تغییر شکل توسط پیکاپ هایی که ارتعاشات سیم را به تقویت کننده می فرستند، تسهیل می شود، جایی که لوله های خلاء یا ترانزیستورها سیگنال را تقویت می کنند و باعث ایجاد اختلال در یک میدان مغناطیسی می شوند، که سپس صدای تقویت شده را از بلندگوها تولید می کند .

قبل از پرداختن به تاریخچه گیتار الکتریک، ضروری است که نسخه قبلی آن، گیتار آکوستیک را که قدمت آن به بیش از پانصد سال پیش برمی‌گردد و در اسپانیا منشا گرفته است، دوباره مرور کنیم. در دهه های 1920 و 1930، نوازندگان گیتار در ارکسترها با حجم زیادی گیتارهای آکوستیک دست و پنجه نرم می کردند. این چالش مخترعان و سازندگان را بر آن داشت تا الکتریسیته را برای تقویت صدای گیتار بررسی کنند و در ابتدا با آهنر باها و سیم پیچ ها برای تبدیل ارتعاشات گیتار به سیگنال های الکتریکی آزمایش کردند .

تاریخچه گیتار الکتریک به دهه 1930 باز می گردد ، زمانی که مخترعان متعددی به طور مستقل تلاش کردند تا ابزاری را تولید کنند که قادر به تولید صداهای الکتریکی باشد. با این حال، اختراع گیتار الکتریک را نمی توان به یک فرد منتسب کرد، بلکه نتیجه تکامل و همکاری مستمر بین چندین مخترع است .

یکی از اولین تلاش های قابل توجه توسط لوچیانو برتالی در سال 1931 انجام شد که گیتار خود را به یک تقویت کننده مغناطیسی به نام “پیکاپ” وصل کرد تا صدای الکتریکی تولید کند. در سال 1936، گیبسون اولین گیتار الکتریک خود را با نام “Electric Guitar ES-150” معرفی کرد که دارای پیکاپی به نام “Super 200” ساخته شده توسط شرکت “Roper” بود .

در دهه 1940، شرکت “فندر” که توسط لئو فندر تأسیس شد، خط تولید اولیه خود را منتشر کرد. مدل های “Telecaster” در سال 1951 و “Stratocaster” در سال 1954 به بازار معرفی شدند. این مدل‌ها به‌عنوان دو مدل از محبوب ‌ترین و نمادین ‌ترین مدل‌های گیتار الکتریک شناخته می‌شوند که تأثیر قابل‌توجهی بر توسعه موسیقی راک دارند :

در سال‌های بعد، شرکت ‌ها و سازندگان دیگری مانند Gibson، Burns و Rickenbacker نیز شروع به تولید گیتارهای الکتریک معروف کردند. علاوه بر این، فناوری‌های جدیدی مانند مدارهای تقویت صدا، جلوه‌های صوتی و سیستم‌های MIDI در گیتارهای الکتریک گنجانده شدند.

در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، فناوری دیجیتال و اتصال به اینترنت نیز تأثیر قابل توجهی بر این نوع گیتار گذاشته است. امروزه گیتارهای الکتریک به ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند سیستم‌های پیکاپ پیچیده ، صفحات لمسی ، جلوه‌های دیجیتال، اتصال کامپیوتر و نرم‌افزار موسیقی مانند شبیه‌سازهای تقویت‌کننده و سیستم‌های ضبط مجهز هستند. علاوه بر این، فناوری‌های جدیدی مانند گیتارهای الکتریک هیبریدی که از سیگنال‌های الکتریکی و مکانیکی استفاده می‌کنند، پدیدار شده‌اند .

اندازه و ساختار

گیتارهای باس عموماً بزرگتر از سایر انواع گیتار مانند گیتارهای الکتریک و آکوستیک هستند. این تفاوت اندازه در درجه اول به این دلیل است که سیم های گیتار باس بلندتر و ضخیم تر هستند .

طول دسته

طول مقیاس، که به نسبت بین طول و ضخامت سیم ها اشاره دارد، در بین گیتارهای باس متفاوت است. گیتارهای باس در مقیاس کوتاه معمولاً دارای طولی بین 76 تا 81 سانتی متر هستند، در حالی که گیتارهای باس در مقیاس بلند معمولاً دارای طول سیم 86 سانتی متر هستند. توجه به این نکته مهم است که این اندازه گیری به طول رشته اشاره دارد که فاصله بین پل و مهره است .

تعداد سیم‌ها

گیتار باس معمولا با چهار سیم عرضه می شود، اما مدل هایی با سیم های پنج و شش سیم نیز وجود دارد. این تنوع طیف وسیع تری از آهنگ ها و پیچیدگی ها را در نواختن امکان پذیر می کند .

قطر سیم

قطر سیم ها در گیتار باس به طور قابل توجهی ضخیم تر از سیم های گیتار الکتریک است. این ضخامت بسیار مهم است زیرا به صدای عمیق تر و طنین انداز تر معمولی گیتارهای بیس کمک می کند. علاوه بر این، گیتارهای باس در مقیاس کوتاه به دلیل داشتن گردن کوتاه‌تر، به دلیل اندازه فیزیکی کوچک‌تر شناخته می‌شوند، که منجر به فاصله کمتر بین فرت‌ها و ابعاد کلی فشرده‌تر می‌شود. این گیتارها برای نوازندگان جوان یا کسانی که طول گردن بلندتری دارند احساس راحتی نمی کنند ، انتخاب مناسبی است. علاوه بر این، بسیاری از صاحبان استودیوهای حرفه ای از کیفیت صدای گیتارهای باس در مقیاس کوتاه قدردانی می کنند. سیم‌های کوتاه ‌تر به تنش کمتری برای کوک نیاز دارند، که حس نرم‌تری را ایجاد می‌کند و صدای بم کامل‌تری با نت‌های بلند دلپذیر ایجاد می‌کند. با درک این تفاوت‌های ساختاری، نوازندگان بهتر می‌توانند گیتار باس را انتخاب کنند که متناسب با راحتی فیزیکی و نیازهای ترجیحی صدا باشد.

تفاوت صدای تولید شده گیتار الکرتیک با گیتار باس

درک محدوده فرکانس گیتارهای باس و الکتریک برای نوازندگان و مهندسان صدا بسیار مهم است. گیتار باس الکتریک صداهایی را در محدوده فرکانسی تولید می کند که معمولاً یک اکتاو کمتر از گیتار الکتریک است . این محدوده فرکانس پایین‌تر، که اغلب به عنوان زیر باس نامیده می‌شود، از 20 تا 60 هرتز را در بر می‌گیرد و آهنگ‌های عمیق و طنین‌آمیزی را ارائه می‌کند که زیربنای بخش ریتم موسیقی است . فرکانس‌های باس، از 60 تا 150 هرتز، به صدا گرما و عمق می‌بخشند . در مقابل، فرکانس‌های متوسط پایین، بین 250 تا 500 هرتز، و فرکانس‌های متوسط ، از 500 تا 2 کیلوهرتز، به وضوح و حضور باس در یک ترکیب کمک می‌کنند . فرکانس‌های بالاتر ، از ۲ تا ۶ کیلوهرتز، برای تعریف و بیان صدا بسیار حساس و حیاتی هستند .

نوع کوک

تنظیم یک گیتار باس بسته به تعداد سیم ها متفاوت است. یک بیس استاندارد 4 سیم روی EADG کوک شده است که منعکس کننده چهار سیم پایین یک گیتار الکتریک است اما یک اکتاو پایین تر است . افزودن سیم پنجم به باس، که معمولاً با BEADG کوک می‌شود، دامنه پایین‌تر را گسترش می‌دهد و امکان ایجاد خطوط باس عمیق‌تر را فراهم می‌کند . برای کسانی که به محدوده وسیع تری نیاز دارند، یک باس 6 سیم C بالا را اضافه می کند و در نتیجه کوک BEADGC ایجاد می شود که هم رجیسترهای پایین و هم بالاتر ساز را گسترش می دهد. این تطبیق پذیری در کوک، طیف گسترده ای از سبک های موسیقی و ترجیحات نوازنده را در خود جای می دهد، و نوازندگان بیس را قادر می سازد هارمونی های پیچیده و خطوط ملودیک را کشف کنند.

نقش در گروه موسیقی

در دنیای متنوع سبک های موسیقی، گیتار الکتریک در ژانرهای مختلف از جمله راک، جاز، بلوز، فانک، پاپ و متال نقش مهمی ایفا می کند. اهمیت آن در توانایی آن در شکل دادن به صدا و احساس هر سبک نهفته است، و آن را به ابزاری همه کاره برای نوازندگان در گروه‌های مختلف تبدیل می‌کند .

در آکادمی ها ، ما بر اهمیت اجرای زنده و تجربه روی صحنه در طول فرآیند یادگیری تاکید می کنیم. ما تمرین‌های گروهی و اجراهای دانش‌آموزی را سازماندهی می‌کنیم تا به دانش‌آموزان خود فرصتی برای نواختن در یک محیط زنده ارائه دهیم، که برای رشد آنها به عنوان نوازنده ضروری است

نواختن در یک محیط گروهی باعث افزایش اعتماد به نفس در نوازندگان می شود. هنگامی که با هم اجرا می کنیم، نه تنها مهارت های خود را به نمایش می گذاریم، بلکه یاد می گیریم که بر عصبیت ناشی از بازی در مقابل تماشاچیان غلبه کنیم .

مشاهده اشتباهات دیگران در یک محیط گروهی یک فرصت یادگیری است. ما سعی می کنیم از تکرار این اشتباهات اجتناب کنیم، که به طور قابل توجهی مهارت های بازی فردی ما را بهبود می بخشد .

شبکه‌ سازی در این گروه‌های موسیقی باعث تقویت ارتباط با دیگرانی می‌شود که علایق مشابهی دارند. این شبکه سازی بسیار مهم است زیرا فرصت هایی را برای همکاری و یادگیری بیشتر باز می کند .

تفاوت‌ها در سبک‌های نوازندگی

نواختن بیس

در حالی که گیتار الکتریک و گیتار باس ممکن است در نگاه اول شبیه به هم به نظر برسند، ضروری است که تفاوت در سبک های نوازندگی بین این دو را بپذیریم. استفاده از تقویت کننده برای تقویت صدا یک جنبه رایج است، اما تفاوت های ظریف در صدا نیز باید در نظر گرفته شود . هنرمندانی که اغلب از گیتار الکتریک استفاده می کنند، اغلب تجربه لذت بخش نواختن نت های تاثیرگذار را با کمک افکت ها بیان می کنند. با این حال، نقش گیتار باس عمدتاً نواختن فرکانس‌های پایین‌تر است که پایه و اساس موسیقی را تشکیل می‌دهند .

نواختن گیتار

برخلاف گیتار باس، نواختن گیتار الکتریک شامل مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و جلوه‌های صوتی متفاوت است. گیتار الکتریک فقط نواختن نت نیست. این در مورد ایجاد یک ضربه با هر ساز است، که اغلب توسط افکت های مختلف تقویت می شود. این ساز نقش مهمی در رهبری ملودی و افزودن الگوهای ریتمیک دارد که بسیاری از ژانرهای موسیقی را تعریف می کند . تفاوت در سبک های نوازندگی قابل توجه است، به طوری که گیتار الکتریک اغلب در اجرای ملودیک حرف اول را می زند، در حالی که گیتار باس پس زمینه اصلی خطوط باس را فراهم می کند که از ساختار هارمونیک موسیقی پشتیبانی می کند .

آمپلی فایر و تقویت کننده ها

آمپلی‌فایرها و تقویت‌کننده‌ها نقشی اساسی در شکل‌دهی صدای گیتارهای الکتریک و بیس دارند. این دستگاه ‌ها نه تنها صدا را تقویت می‌کنند، بلکه ویژگی‌های منحصر به ‌فردی را به تن اضافه می‌کنند و هر اجرا را متمایز می‌کنند.

انواع تقویت کننده ها

آمپلی فایرها اشکال مختلفی دارند که هر کدام صداهای منحصر به فردی تولید می کنند که مناسب سبک های مختلف موسیقی است. به عنوان مثال، برخی از تقویت‌کننده‌ها صداهایی با تحریف شدید تولید می‌کنند که برای سبک‌های راک و متال ایده‌آل هستند . از سوی دیگر، تقویت‌کننده‌هایی با خروجی‌های فوق‌العاده تمیز وجود دارند که برای پخش موسیقی پاپ، جاز، بلوز یا کانتری عالی هستند . این تطبیق پذیری به نوازندگان این امکان را می دهد که یک آمپلی فایر را بر اساس سبک خاصی که قصد دارند اجرا کنند انتخاب کنند .

فناوری تقویت کننده

فناوری پشت تقویت کننده ها را می توان به دسته های Solid State و Tube تقسیم کرد. تقویت کننده های حالت جامد از مدارهایی با ترانزیستور استفاده می کنند که نه تنها آنها را مقرون به صرفه تر می کند بلکه به دلیل قابلیت اطمینان و وزن سبک تر آنها را آسان تر می کند . با این حال ، تقویت‌کننده‌های لوله از لوله‌های خلاء استفاده می‌کنند و عموماً به حجم بالاتری برای گرم کردن لوله‌ها برای رسیدن به کیفیت صدای مطلوب نیاز دارند . این نوع معمولاً لحن گرمتر و پویاتری ارائه می دهد که توسط بسیاری از حرفه ای ها برای اجراهای زنده و ضبط استودیویی ترجیح داده می شود .

اتصال آمپلی فایر

تقویت کننده های مدرن طیف وسیعی از گزینه های اتصال را ارائه می دهند. برخی، مانند تقویت کننده های موستانگ، عمدتاً از طریق اتصالات USB کار می کنند که امکان ادغام آسان با نرم افزار موسیقی برای ضبط ایده ها را فراهم می کند . سایرین، مانند تقویت‌کننده‌های کد مارشال، اتصال بلوتوث اضافی را فراهم می‌کنند و انعطاف‌پذیری بیشتری را در نحوه و مکان استفاده از آنها ارائه می‌دهند .

مدل‌ها و تنظیمات تقویت‌کننده

انتخاب آمپلی فایر بر دامنه صداهایی که یک نوازنده می تواند تولید کند نیز تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، سری تقویت کننده های موستانگ 20  مدل تقویت کننده مختلف، 25 افکت و حدود 50 تنظیم از پیش تعیین شده را ارائه می دهد. که نوازندگان می توانند از آنها برای ایجاد مناظر صوتی متنوع استفاده کنند . در مقابل، تقویت‌کننده‌های کد مارشال، به‌ویژه نسخه 25 واتی، گران‌تر هستند، اما ویژگی‌های بیشتری را ارائه می‌دهند، بنابراین به نوازندگان پالت صوتی گسترده‌تری می‌دهند .

تقویت کننده های ترکیبی در مقابل هد و بدنه

آمپلی‌فایرها به شکل‌های ترکیبی نیز موجود هستند، که شامل مدار تقویت‌کننده و یک یا دو بلندگو در یک واحد می‌شود، که آنها را برای تمرین خانگی و مکان‌های کوچک بسیار راحت می‌کند برای مکان‌های بزرگ‌ تر یا نیازهای صوتی متنوع‌تر، طرح‌های ماشین هد و بدنه انعطاف‌پذیری را با جدا کردن سر تقویت‌کننده از بدنه بلندگو فراهم می‌کنند و امکان سفارشی‌سازی بهتر صدا را فراهم می‌کنند .

ملاحظات برای خرید تقویت کننده

هنگام انتخاب یک آمپلی فایر، مهم است که در نظر بگیرید که آیا می تواند به طور موثر از پدال ها برای افزایش صدا استفاده کند یا خیر . علاوه بر این ، نوع تقویت‌کننده و کیفیت بلندگوها عوامل مهمی هستند که می‌توانند به طور قابل توجهی بر خروجی صدای کلی تأثیر بگذارند . با درک این جنبه‌ های مختلف تقویت‌کننده ‌ها ، می‌توانیم تصمیمات آگاهانه ‌تری در مورد تجهیزاتی اتخاذ کنیم که به بهترین وجه با نیازها و ترجیحات موسیقی ما مطابقت دارد.

لوازم پدال‌های افکت و لوازم جانبی

پدال های افکت گیتار ابزاری قدرتمند و حرفه ای برای گیتاریست ها هستند. ما توضیح خواهیم داد که پدال افکت چیست و همچنین آموزش افکت های گیتار الکتریک را ارائه می دهیم . این پدال‌ها سیگنال‌های صوتی گیتار را تقویت می‌کنند و جلوه‌های ویژه‌ای را از طریق مدارهای آنالوگ و دیجیتال اضافه می‌کنند و در نتیجه صدای گیتار را تغییر می‌دهند .

ما بین دو نوع پدال افکت تمایز قائل هستیم: واحد و چند یک پدال واحد، همانطور که از نام آن پیداست، تنها یک نوع افکت گیتار تولید می کند. در مقابل، پدال‌های چندگانه از سیستم‌هایی استفاده می‌کنند که صدای افکت ‌های مختلف را شبیه ‌سازی می‌کنند، بنابراین آنها را قادر می‌سازد تا صدای افکت ‌های مختلف را به گیتار اضافه کنند .

در این قسمت از افکت های گیتار الکتریک به معرفی برخی از بهترین برندهای پدال های چند افکت می پردازیم. توجه به این نکته ضروری است که این فهرست جامع نیست ، بلکه شامل محبوب ترین پدال هایی است که رضایت نوازندگان را جلب کرده است .

این قسمت را با گفتن این جمله شروع می کنیم: «هر چیزی که یک کار را به خوبی انجام می دهد بهتر از دستگاهی است که چندین کار را ضعیف انجام می دهد». اگرچه داشتن یک پدال چند افکت با افکت های مختلف می تواند برای هر گیتاریستی جذاب باشد، اما مهم است که به خاطر داشته باشید که به عنوان یک نوازنده گیتار الکتریک، هرگز از تمام افکت ها استفاده نخواهید کرد .

بنابراین کیفیت پدال ها بسیار مهمتر از تعداد افکت ها است. با توجه به اینکه مولتی افکت تجربه شنیدن افکت های مختلف را فراهم می کند و با توجه به اینکه یک افکت با صدای مطلوب ارزش بالایی دارد، هنگام انتخاب و خرید پدال افکت باید جنبه های مختلفی را سنجید .

یکی از روش های خوب برای این کار توجه به پدال هایی است که توسط نوازندگان حرفه ای استفاده می شود. نکته مهم دیگر در انتخاب پدال این است که علایق خود را در نظر بگیرید. پدال هایی را انتخاب کنید که دارای افکت هایی هستند که شما ترجیح می دهید .

اکنون که با پدال و افکت آشنا شدیم به آموزش افکت گیتار الکتریک ادامه می دهیم. در زیر انواع افکت ها را توضیح خواهیم داد.

هرچه از پدال های بیشتری استفاده کنید، منبع تغذیه بهتر و قوی تری نیاز دارید. با یک منبع تغذیه با کیفیت بهبود یافته، کاهش صداهای وزوز و اختلالات صوتی افزایش می یابد. یک منبع تغذیه خوب نویز را کاهش می دهد و به طور کلی صدای گیتار شما را تمیز می کند.

کابل های پدال بخش مهمی از پدال های افکت هستند که برای عملکرد بدون دردسر یا ضبط با کیفیت کافی ضروری هستند. کابل ها به دو نوع پچ استاندارد و پچ بدون لحیم تقسیم می شوند. طول این کابل ها متفاوت است و به صورت تکی و در بسته های متنوع به فروش می رسد .

گیتار الکتریک یا بیس: کدامیک برای شما مناسب تر است؟

انتخاب بین گیتار الکتریک و گیتار باس به شدت به نوع موسیقی ای که می خواهید اجرا کنید و نقش شما در یک گروه بستگی دارد. اگر به ریتم‌های اصلی علاقه دارید و می‌خواهید پایه‌ای برای سازهای دیگر فراهم کنید، بیس ممکن است ساز انتخابی شما باشد. برعکس، اگر به ملودی‌های پیشرو علاقه دارید و از سبک‌های نواختن متنوع‌تری لذت می‌برید، یک گیتار الکتریک می‌تواند مناسب‌تر باشد.

باس آکوستیک و برقی برای مبتدیان

برای مبتدیان، توصیه می کنیم با بیس الکتریکی شروع کنید. نواختن باس آکوستیک می‌تواند چالش‌برانگیز تر باشد اگر تازه یاد بگیرید چگونه بیس بزنید. گیتارهای باس الکتریک نیز در حین نواختن تطبیق پذیری بیشتری دارند، در حالی که باس های آکوستیک اغلب برای ژانرهای خاص یا اجراهای آکوستیک استفاده می شوند . به یاد داشته باشید، اگر باس برقی را انتخاب می کنید، باید یک تقویت کننده نیز خریداری کنید.

مزایای تقویت کنندگان

توانایی پخش با تقویت کننده است که کیفیت و حجم صدا را افزایش می دهد، که برای اجرا در سالن های بزرگتر ضروری است . با این حال، اگر به طور خاص به دنبال صدای آکوستیک بدون برق هستید، انتخاب یک گیتار باس آکوستیک نیز گزینه مناسبی است .

گیتار الکتریک: دروازه ای برای راک

اگر علاقه شما به موسیقی راک نهفته است، گیتار الکتریک تنوع بسیار زیادی از صداها و سبک ها را ارائه می دهد، که باعث می شود قبل از خرید به خوبی از ویژگی های هر مدل مطلع شوید. به عنوان مثال، اگر از طرفداران ریف های سنگین از گروه هایی مانند Mega-death یا Slayer هستید، انتخاب مدل هایی مانند Fender Stratocaster یا Telecaster ممکن است بهترین گزینه نباشد مگر اینکه تغییرات قابل توجهی ایجاد شود. این مدل‌ها به طرز درخشانی طراحی شده‌اند و از نظر بصری جذاب هستند، اما عموماً برای ژانرهایی مانند بلوز و راک به جای هوی متال مناسب‌تر هستند .

انتخاب گیتار مناسب برای سبک شما

بسیار مهم است که قبل از خرید گیتار در مورد سبک موسیقی که می خواهید یاد بگیرید تصمیم بگیرید. شناسایی تکنوازی‌های گیتار یا ریف‌های خاص می‌تواند به شما در انتخاب ساز کمک کند که نه تنها زیبا به نظر می‌رسد، بلکه برای ژانر دلخواه شما نیز کاربردی است. به عنوان مثال، گیتارهای مجهز به پیکاپ هامباکر عموماً در سبک های متال استفاده می شوند، در حالی که Fender Stratocasters معمولاً در بلوز و راک استفاده می شوند .

درک این تفاوت های ظریف ما را در تصمیم گیری آگاهانه راهنمایی می کند که کدام گیتار – الکتریک یا بیس – برای سفر موسیقی و ترجیحات سبک شخصی ما مناسب تر است.

نتیجه

از طریق کاوش در گیتارهای الکتریک و باس، تمایزات کلیدی و تفاوت‌های ظریفی را که این سازها را متمایز می‌کند، از آغاز تاریخی گرفته تا تغییرات ساختاری، تولید صدا، و نقش‌های حیاتی که در یک گروه ایفا می‌کنند، رمزگشایی کرده‌ایم. هدف این راهنما این است که نوازندگان و علاقه مندان مشتاق را با دانش مورد نیاز برای انتخاب آگاهانه بین این دو ساز محوری مسلح کند، و در مورد آرزوهای موسیقی خود و ژانرهایی که بیشتر به سمت آنها کشیده شده اند، فکر کنند. تصمیم بین گیتار الکتریک و گیتار باس در نهایت به ترجیح شخصی، صدای مورد نظر و نقشی که فرد می‌خواهد در ملیله‌سازی هارمونیک ساخت موسیقی ایفا کند، بستگی دارد.

درک تأثیر قابل توجهی که این سازها بر تار و پود موسیقی دارند، اهمیت انتخاب ابزاری را که با سفر موسیقایی فرد همسو باشد، نشان می دهد. فرقی نمی‌کند ریتم و عمق گیتار بیس را جذب کنید یا ملودی‌های همه‌کاره‌ای که می‌توان با گیتار الکتریک ایجاد کرد، هر ساز مسیری منحصربه‌فرد برای بیان خلاقیت و اشتیاق از طریق موسیقی ارائه می‌دهد. همانطور که خوانندگان مسیر خود را به جلو در نظر می گیرند، آنها تشویق می شوند تا در مورد اینکه چگونه ویژگی های هر ساز مکمل سبک موسیقی آنها است و به صدای جمعی یک گروه کمک می کند فکر کنند و راه را برای بیان و ارتباطات موسیقی معنی دار هموار کنند.